Sveti Sava je bio simbol Mileševe, što je presudno uticalo na
njen ugled i značaj. Njegov kult je ovde negovan i širio se u sve
krajeve zemlje. Svetog Savu su poštovali i verovali u njegovu moć
isceljivanja. Mileševski kaluđeri su uvek naglašavali svoju ulogu
čuvara njegovih moštiju, čak i kada su one odnete i spaljene.
Kao osnivač srpske crkve, svetac, zaštitnik i čudotvorac, Sveti
Sava je bio izvor književnih dela i brojnih narodnih predanja koja
su se prenosila u sve krajeve naseljene Srbima. Turci su smatrali
da će uništenjem njegovih moštiju Srbe najoštrije kazniti za pobunu
i zaustaviti njihov nacionalni polet. Tako je Mileševu iznenada
zadesila nesreća kada su Turci 1594. i 1595. godine odneli njenu
najveću svetinju - mošti Svetog Save i spalili na Vračarevom brdu u
Beogradu.
Kult Svetog Save, međutim, nije posle toga zamro. On je i danas
važi za najvećeg Srpskog prosvetitelja.
